Otto von Heydebreck to postać, która znacząco wpisała się w historię niemieckiego dziennikarstwa. Urodził się 19 marca 1887 roku w Koszalinie, mieście o bogatej historii i tradycjach. Jego życie zawodowe i osobiste koncentrowało się na pasji do pisania i komunikacji.
W grudniu 1959 roku zmarł w Bad Honnef, a jego praca i dziedzictwo pozostały w pamięci wielu współczesnych dziennikarzy. Zajmował się tematami, które dotykały istotnych spraw społecznych i politycznych swojego czasu.
Życiorys
Otto von Heydebreck pochodził z wiekkowej pruskiej rodziny szlacheckiej, która osiedliła się na Pomorzu. Jego starszy brat, Peter von Heydebreck, zyskał sławę jako dowódca Freikorpsu. W młodości rozpoczął swoją karierę wojskową, jednak po zakończeniu I wojny światowej, w której aktywnie uczestniczył, zrezygnował z dalszej służby wojskowej, osiągając stopień kapitana.
W 1920 roku Otto osiedlił się w Monachium, gdzie rozpoczął pracę jako profesjonalny dziennikarz. Jego poglądy polityczne w tym okresie były umiarkowane i konserwatywne. Jak twierdził Claus Heinrich Bill: „wprawdzie nastawiony monarchistycznie, ale całkiem gotowy aby w pełni odpowiedzialnie współpracować przy kształtowaniu republiki”. W latach 1929–1933 pełnił funkcję szefa berlińskiego biura „Münchner Neueste Nachrichten”, gdzie aktywnie wspierał politykę swojego przyjaciela, Heinricha Brüninga.
Konflikt między Otto a Paulem Reuschem, przewodniczącym zarządu „Gutehoffnungshütte”, nasilał się, gdyż Reusch pragnął zmienić kierunek gazety na narodowy, co stało w sprzeczności z rządowym podejściem Brüninga. Po nazistowskim przejęciu władzy, Otto von Heydebreck został 22 maja 1933 roku zwolniony z redakcji przez komisarza narodowo-socjalistycznego, Leo Hausleitera.
Jako przyjaciel byłego kanclerza Rzeszy, Heinricha Brüninga, oraz za sprawą swojego brata, który miał wysoką rangę w S.A., Otto znalazł się w niebezpieczeństwie, gdyż w okresie politycznych czystek nazistów, które rozpoczęły się 30 czerwca 1934 roku, stał się celem SS. Udało mu się jednak uniknąć aresztowania i prawdopodobnie śmierci, ukrywając się u swojego kolegi Hansa-Joachima Kauscha.
Niestety, po tych wydarzeniach Otto miał trudności ze znalezieniem zatrudnienia w niemieckiej prasie. Ostatecznie zyskał posadę berlińskiego korespondenta dla „Wiener Neue Freie Presse”, którą stracił w marcu 1938 roku po aneksji Austrii do Rzeszy z powodu politycznej niepoprawności. Następnie podjął pracę jako korespondent dla „Preger Tageblatt”, jednak i to stanowisko stracił w marcu 1939 roku po upadku Czech.
Ostatecznie Otto von Heydebreck pełnił rolę korespondenta dla „Baseler Nachrichten” w Bazylei. Po zakończeniu II wojny światowej przeniósł się do RFN, a w latach pięćdziesiątych przez dłuższy czas kierował berlińskim oddziałem gazety „Die Welt”. Ponadto pełnił również funkcję w federalnym urzędzie ds. prasy w Bonn.
Życie prywatne
W dniu 28 lipca 1914 Otto von Heydebreck zawarł związek małżeński z Agnes Schwenke (1892-1941). Z tego ważnego etapu w jego życiu narodził się syn Berndt Tessen, który niestety służąc jako sanitariusz w Rosji, w okolicach Tushanini, w 9 kompanii 19 regimentu zaginął w styczniu 1942. Oprócz syna, para doczekała się również córki, Beatrix.
Otto von Heydebreck po raz drugi ożenił się w 1948 roku z panią Flemming. Niemniej jednak, ten związek okazał się bardzo krótkotrwały. W 1955 roku ponownie stanął na ślubnym kobiercu, tym razem z Agnes Dodemont, która była córką właściciela fabryki, Huberta Dodemonta, oraz jego żony, Sibilli Huppertz.
Pozostali ludzie w kategorii "Media i komunikacja":
Marlena Zimna | Beata Pawlikowska | Michał Karnowski | Anna Wojtacha | Wiesław Romanowski | Jacek Karnowski (dziennikarz) | Piotr Dębowski | Anka Grupińska | Robert Kozyra | Aleksandra Kostka | Anna Maruszeczko | Kuba WojewódzkiOceń: Otto von Heydebreck