Wiesław Romanowski

---

Życiorys

Wiesław Romanowski jest absolwentem Uniwersytetu Warszawskiego, gdzie ukończył Instytut Socjologii w 1976 roku. W trakcie jego studiów aktywnie uczestniczył w życiu studenckim, przynależąc do Zrzeszenia Studentów Polskich, a od 1977 roku również do Związku Socjalistycznej Młodzieży Polskiej.

Po zakończeniu edukacji podjął pracę w koszalińskich Zakładach Przemysłu Elektronicznego „Kazel”, a następnie na stanowisku referenta w Komisji Planowania Urzędu Wojewódzkiego. W latach 1979-1980 pełnił rolę instruktora w Zarządzie Wojewódzkim ZSMP w Koszalinie.

W 1980 roku Romanowski został rzecznikiem prasowym Międzyzakładowego Komitetu Założycielskiego NSZZ „Solidarność” w Koszalinie, a niebawem objął stanowisko redaktora naczelnego tygodnika „Sierpień 80”. Niestety, w okresie stanu wojennego został internowany i spędził czas w ośrodkach internowania w Wierzchowie oraz Darłówku; zwolniony został w kwietniu 1982 roku.

Po wyjściu z internowania wrócił do Koszalina, gdzie rozpoczął pracę w Okręgowym Zakładzie Transportu, a także nauczał w 1986 roku. Od 1987 do 1988 roku pracował jako specjalista w Zakładzie Techniki Medycznej, jednocześnie kolportując niezależne wydawnictwa. W latach 1989-1991 sprawował funkcję wiceprzewodniczącego Wojewódzkiego Komitetu Obywatelskiego w Koszalinie.

Romanowski był redaktorem naczelnym rozgłośni Polskiego Radia w Koszalinie w latach 1990-1992, a po tym okresie stał się dziennikarzem niezależnym i prywatnym producentem telewizyjnym. Kierował TV Koszalin w latach 1992-1995 oraz Studiem Reporter od 1995 do 1996 roku. W latach 1998-2003 pełnił rolę korespondenta TVP w Kijowie.

Współpracował z wieloma mediami, w tym z Polskim Radiem, BBC, „Wprost”, „Polityką”, „Rzeczpospolitą”, „Głosem Pomorza” oraz „Dziennikiem Polskim” w Londynie. Dla TVP1 i TVP2 zrealizował zgodnie z własnymi scenariuszami ponad 40 reportaży oraz 10 filmów dokumentalnych, skoncentrowanych na tematach związanych z Rosją oraz Ukrainą.

Romanowski był również związany z KLD i dwukrotnie, w imieniu Kongresu, ubiegał się o mandat parlamentarzysty. W latach 1994-1998 zasiadał w Radzie Miasta Koszalin. Od 2003 roku pracuje jako niezależny reporter, publicysta oraz konsultant ds. Wschodu. W latach 2009-2011 pełnił funkcję wicedyrektora Instytutu Polskiego w Mińsku.

Obecnie Wiesław Romanowski jest konsulem w Konsulacie Generalnym w Grodnie na Białorusi. W 2012 roku opublikował książkę pt. Bandera. Terrorysta z Galicji, która koncentruje się na postaci Stepana Bandery.

Wybrana twórczość

Wiesław Romanowski był twórcą, którego dorobek można podzielić na różne dziedziny, takie jak filmografia oraz literatura. Jego prace pozostają w pamięci wielu osób, zwłaszcza w kontekście kinematografii.

Filmografia: Oto lista najważniejszych filmów stworzonych przez Wiesława Romanowskiego:

• 1995 – Moskwa jak las (wspólnie z Andrzejem Drawiczem),
• 1995 – Sprawa polityczna,
• 1996 – Dwie historie,
• 1997 – Pudełka Stalina,
• 1998 – Znak pokoju,
• 2002 – Nie chcę tego oglądać,
• 2005 – Dom na wzgórzu,
• 2005 – Przystanek wolność,
• 2008 – Feliks znaczy szczęśliwy.

Literatura: Oprócz pracy w kinie, Romanowski zasłynął również jako autor książek. Jego publikacje to:

• Ukraina. Przystanek Wolność (Wydawnictwo Literackie 2006, ISBN 978-83-08-03969-4),
• Bandera Terorysta Z Galicji (Wydawnictwo Demart 2012, ISBN 978-83-7427-888-1).

Wiesław Romanowski pozostaje ważną postacią w historii polskiej kultury, zarówno w obszarze filmu, jak i literatury.

---

Oceń: Wiesław Romanowski

---