Hans-Adam Otto von Heydebreck, powszechnie znany jako Peter von Heydebreck, był osobą o interesującym życiorysie, który obejmował wiele kluczowych etapów w historii Niemiec. Urodził się 1 lipca 1889 roku w Koszalinie i przez większą część swojego życia związany był z militarną stroną kraju.
Peter von Heydebreck zyskał uznanie jako niemiecki wojskowy, a także odgrywał istotną rolę jako dowódca oddziałów Freikorpsu. Jego działalność nie ograniczała się jedynie do kariery wojskowej; zajmował także aktywne miejsce w strukturach politycznych, będąc członkiem partii NSDAP oraz SA.
Zmarł 30 czerwca 1934 roku w Monachium, pozostawiając po sobie skomplikowany dziedzictwo, które wciąż budzi zainteresowanie historyków i badaczy.
Życiorys
Peter von Heydebreck był postacią, której życie i działalność pozostawiły głęboki ślad w historii. Uczył się w dwóch prestiżowych szkołach kadetów, w Koszalinie oraz Lichterfelde. Jego młodość przypadła na czas wielkich wstrząsów w Europie, co zaowocowało jego udziałem w I wojnie światowej, w trakcie której stracił lewą rękę.
Po zakończeniu wojny, zaangażował się w walki związane z powstaniem wielkopolskim, gdzie stał na czele batalionu Oelser Jägerbatailon, nazywanego potocznie Freikorps v. Heydebreck. Jego przywództwo i determinacja w walce zyskały mu uznanie wśród towarzyszy broni.
W szczególnym okresie plebiscytu na Górnym Śląsku, von Heydebreck dowodził sztabem niemieckich bojówek w Wierzbcu koło Prudnika, co miało kluczowe znaczenie dla stabilności regionu. W czasie III powstania śląskiego zorganizował batalion ochotniczy w Brzegu, który w składzie Freikorps Oberland brał udział w heroicznych walkach pod Górą Świętej Anny oraz zdobył Kędzierzyn.
W 1923 roku w Zabrzu, założył paramilitarną organizację Freischar, co świadczyło o jego zaangażowaniu w kwestie militarne i polityczne tamtych czasów. Po niepowodzeniu puczu monachijskiego, von Heydebreck został aresztowany i spędził sześć miesięcy w więzieniu, co odbiło się na jego dalszej karierze.
Jego życie zakończyło się tragicznie, kiedy to został rozstrzelany podczas nocy długich noży. Jednakże, już 16 marca 1934 roku, jego imię upamiętniono nadając mu nazwę miasta Kędzierzyn (wówczas Kandrzin), które nosiło tę nazwę aż do 1945 roku. Dodatkowo, pozostawił po sobie świadectwo w postaci wspomnień, tytułowanych Wir Wehr-Wölfe. Erinnerungen eines Freikorpsführers, opublikowanych w 1931 roku.
Przypisy
- StanisławS. Sobota StanisławS., Udział ludności powiatu prądnickiego w Powstaniu Śląskim, „Nasz Głos”, Kazimierz Kanwiszer – redaktor naczelny, 14 (54), Prądnik [Prudnik]: Spółdzielnia Wydawnicza „Promień”, 30.04.1947 r., s. 1.
Pozostali ludzie w kategorii "Wojsko i służby mundurowe":
Friedrich-Karl Burckhardt | Dariusz ŁukowskiOceń: Peter von Heydebreck