Dariusz Siatkowski

---

Wczesne lata

Dariusz Siatkowski, wybitny artysta, przyszedł na świat i spędził swoje młodzieńcze lata w Koszalinie. Ukończył tam Szkołę Podstawową nr 23 im. Lotników Polskich w 1975 roku. W następnych latach, od 1975 do 1980, kształcił się w Technikum Drogowym, którego profil dotyczył budowy dróg oraz mostów.

Po ukończeniu technikum, postanowił podjąć dalsze kształcenie artystyczne na Wydziale Aktorskim w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej im. Ludwika Solskiego w Krakowie, co zaowocowało ukończeniem studiów w 1984 roku. Również to doświadczenie pozwoliło mu na zdobycie uznania za rolę Gromotrubowa w przedstawieniu dyplomowym klasyka literatury, Nikołaja Gogola, w spektaklu Płaszcz, który został zrealizowany pod reżyserią Jerzego Treli. Za tę rolę otrzymał prestiżową nagrodę podczas II Ogólnopolskiego Przeglądu Sztuk Dyplomowych Szkół Teatralnych w Łodzi.

Kariera teatralna

Po ukończeniu studiów Dariusz Siatkowski uzyskał angaż od Bohdana Hussakowskiego, wtedy dyrektora Teatru im. Stefana Jaracza w Łodzi. Jego związek z tym teatrem trwał przez lata: od 1984 do 1992, później w latach 1994–1996 oraz od 1997 roku na stałe. W 1999 roku zdobył wyróżnienie podczas I Turnieju Monologów na XXXIX Kaliskich Spotkaniach Teatralnych. Rola tytułowa w tragedii Sofoklesa „Król Edyp” przyniosła mu łódzką Złotą Maskę za najlepszą rolę męską. W kolejnym roku, 2000, odebrał nagrodę marszałka województwa łódzkiego z okazji Międzynarodowego Dnia Teatru. Jego występ jako John Proctor w spektaklu Arthura Millera „Czarownice z Salem” zaowocował nagrodą na XLI Kaliskich Spotkaniach Teatralnych. Dodatkowo, za rolę Astrowa w sztuce Antona Czechowa „Wujaszek Wania”, w reżyserii Jacka Orłowskiego, zdobył drugą Złotą Maskę. Dariusz Siatkowski tworzył także niezapomniane postacie, w tym Johannesa w „Dzienniku uwodziciela” (1985) Kierkegaarda, Segismunda w „Życiu snem” (1990) Calderona, Oberona w „Śnie nocy letniej” (1997) Szekspira oraz szeryfa Talbotta w „Skórze węża” (2002) Tennessee Williamsa. Jego kariera teatralna obejmowała również występy w teatrach: im. Juliusza Słowackiego w Krakowie (1992–1994) oraz w Polskim Teatrze we Wrocławiu (1996–1997). W 2005 roku zadebiutował jako reżyser sztuki „Klaustrofobia” Konstantina Kostenki.

Śmierć

W dniu 11 października 2008 roku, Dariusz Siatkowski zmarł niespodziewanie w jednym z hoteli w rejonie Łodzi. Jego śmierć była szokującym wydarzeniem, które poruszyło wielu ludzi. Po ceremonii żałobnej, 16 października jego ciało zostało pochowane na cmentarzu przy ul. Gnieźnieńskiej, w jego rodzinnym mieście Koszalinie.

Filmografia

Oto szczegółowy przegląd osiągnięć filmowych Dariusza Siatkowskiego, który w swojej karierze wystąpił w wielu znaczących produkcjach. W 1984 roku zagrał w filmie „Pętla dla obcego” w reżyserii Wojciecha Strzemżalskiego, wcielając się w postać jednego z zabójców Mirosławy Kantyki.

Rok później, w 1985, wystąpił w „Scenach dziecięcych z życia prowincji”, stworzonych przez Tomasza Zygadłę, gdzie zagrał Julianna S. To również był rok, w którym w filmie „Tanie pieniądze” pod kierunkiem Tomasza Lengrena odegrał rolę Jasia „Bykowatego”.

W 1987 roku pojawił się w filmie „Trójkąt bermudzki” reżyserii Wojciecha Wójcika, gdzie zagrał Krzysztofa Sitarka, kochanka Barbary. Dwa lata później, w 1988 roku, zagrał w słynnym filmie „Kogel-mogel” w reżyserii Romana Załuskiego, wcielając się w postać Pawła Zawady.

Alternatywnie, w tym samym roku wcielił się w porucznika Konrada Piątkowskiego w dwóch odcinkach „Pogranicze w ogniu”, wyreżyserowanych przez Andrzeja Konica. Zagrał także w melodramacie „Pomiędzy wilki”, gdzie chyba po raz pierwszy miał okazję zagrać kelnera w kantynie.

W 1989 roku powrócił do roli Pawła Zawady w filmie „Galimatias, czyli kogel-mogel II” także w reżyserii Romana Załuskiego. W tym samym roku wystąpił w serialu „Kanclerz”, reżyserowanym przez Ryszarda Bera, gdzie historycznie odgrywał postać Spytka Jordana.

W 1990 roku Dariusz wziął udział w filmie „Kanalia” w reżyserii Tomasza Wiszniewskiego, grając lejtnanta Kalinkę. Po tym roku miał także okazję zagrać w filmie „Leśmian” pod kierownictwem Leszka Barona.

W tej dekadzie Dariusz zagrał w filmie „Pogrzeb kartofla”, reżyserowanym przez Jana Jakuba Kolskiego, a w 1991 roku wystąpił w „Krollu”, w reżyserii Władysława Pasikowskiego.

Dalszy rozwój jego kariery to m.in. rola Stanisława Gondeka w filmie „Śmierć jak kromka chleba” (1994) w reżyserii Kazimierza Kutz, a także występy w produkcjach „Słodko gorzki” (1996) i „Lata i dni”, które wyreżyserował Marek Piestrak w 1997 roku. W 1998 roku zagrał pilota helikoptera w filmie „Demony wojny według Goi”, również w reżyserii Władysława Pasikowskiego.

W latach 1998-1999 serial „Życie jak poker” dał mu szansę na zagranie doktora Szymona Zielińskiego, a w 2000 roku wziął udział w serii „Twarze i maski”, gdzie kreował postać Jakuba Romańczuka.

Inne ważne produkcje z udziałem Dariusza obejmują „Małopole, czyli świat” z 2001 roku, w reżyserii Jana Jakuba Kolskiego, oraz „Reich”, gdzie wcielił się w gangster Marcin Zięba „Seler”.

W 2003 roku pojawia się w serialu medycznym „Na dobre i na złe”, a także w komedii romantycznej „Rozwód czyli odrobina szczęścia w miłości”, wyreżyserowanej przez Lecha Mackiewicza. Od 2003 do 2005 roku uczestniczył w „Sprawa na dziś”, reżyserowanej przez Mikołaja Haremskiego.

W 2005 roku pojawił się w filmie „PitBull”, który wyreżyserował Patryk Vega. Następnie, kontynuował pracę nad serialem, gdzie jego postać technika kryminalistyki pojawiła się w pierwszym odcinku.

Jako detektyw pojawił się w „Fala zbrodni” (2007-2008), zaś w 2008 roku zagrał lekarza w filmie „Stary człowiek i pies” w reżyserii Witolda Leszczyńskiego oraz Andrzeja Kostenko.

Kariera Dariusza Siatkowskiego pokazuje jego wszechstronność i talent aktorski, który odnajduje swoje miejsce w różnorodnych rolach filmowych oraz telewizyjnych.

Wybrane role teatralne

W bogatej i różnorodnej karierze Dariusza Siatkowskiego, widoczna jest pasja do teatru, a poniżej przedstawiamy wybrane role, które w znaczący sposób przyczyniły się do jego artystycznego rozwoju:

• Dziennik uwodziciela, S. Kierkegaarda, reż. M. Prus: Johannes,
• Ferdydurke, W. Gombrowicza, reż. B. Hussakowski: Kopyrda,
• Tytus Andronikus, W. Szekspira, reż. M. Prus: Aaron,
• Bramy raju,J. Andrzejewskiego, reż. W. Zawodziński: Aleksy Mellisen,
• Trans-Atlantyk, W. Gombrowicza, reż. M. Grabowski: Lokaj – Pokojówka,
• Wyzwolenie,S. Wyspiańskiego, reż. M. Prus: Geniusz,
• Życie jest snem, P. Calderon, reż. W. Zawodziński: Segismundo,
• Ułani,J.M. Rymkiewicz, reż. A. Zaorski: Lubomir,
• Zimowa opowieść, W. Szekspira, reż. B. Hussakowski: Leontes,
• Sen nocy letniej, W. Szekspira, reż. W. Zawodziński: Oberon,
• Brand, H. Ibsena, reż. M. Jarnuszkiewicz: Einar,
• Król Edyp, Sofoklesa, reż. R. Brzyk: Edyp,
• Wesele, A. Czechowa, reż. W. Fokin: Jan Żet,
• Sen srebrny Salomei, J. Słowackiego, reż. W. Zawodziński: Sawa,
• Burza, W. Szekspira, reż. Z. Brzoza: Antonio,
• Czarownice z Salem, A. Millera, reż. R. Brzyk: John Proctor,
• Żałoba przystoi Elektrze, E. O’Neilla, reż. M. Grzegorzek: Adam Brandt,
• Wujaszek Wania, A. Czechowa, reż. J. Orłowski: Astrow,
• Skóra węża, T. Williamsa, reż. M. Grzegorzek: Szeryf Talbot,
• Intryga i miłość, F. Schillera, reż. W. Zawodziński: Premier von Walter,
• Klaustrofobia, K. Kostienki, reż. D. Siatkowski: Garin,
• Widma, Marina Carr, reż. B. Sass: Rafael Coughlan.

Każda z wymienionych ról teatralnych stanowi wyraz jego wszechstronnych umiejętności oraz talentu aktorskiego, które Dariusz Siatkowski z sukcesem rozwija na polskiej scenie teatralnej.

---

Oceń: Dariusz Siatkowski

---